Teritorija opštine Bela Crkva specifična je po svom raznovrsnom prirodnom bogatsvu. Reke Dunav, Nera, Karaš, kanal DTD, Belocrkvanska jezera. Deo njih se nalazi u okviru zaštićenih područja, među kojima je najnovije PIO „Karaš-Nera“, koje obuhvata tok planinske reke Nere, mrtvaje reke Karaš i stepsko područje Mali pesak.
Na teritoriji naše opštine nalazi se i deo Specijalnog rezervata prirode od značaja za celu Srbiju, a to je „Deliblatska peščara“. Pored šuma obraslih na peskovitom tlu, izdvaja se rezervat „Labudovo okno“, na kontaktu peščare i Dunava, koji predstavlja jedno od najznačajnijih zimovališta ptica u Evropi. Takođe, kao izdvojena celina ovog Specijalnog rezervata prirode, nalaze se Dumača i Zagajička brda.
Kao i uopšte u Deliblatskoj peščari, tako i na Zagajičkim brdima obitava raznolik živi svet. Izdvajaju se: tekunica, slepo kuče, stepski orao, raznovrsni insekti, stepska i travnata vegetacija, gorocvet, šafran, hrast.
Zahvaljujući nemaru i neodgovornosti onih koji pale strnjike po njivama, Zagajička brda, koja predstavljaju biser Specijalnog rezervata prirode „Deliblatska peščara“, 2018. godine bila su zgarište.
U jeku jesenje sezone poljoprivrednih radova u Srbiji aktuelno je uklanjanje ostataka strnog žita ili kukuruzovine na njivama, zbog čega Ministarstvo zaštite životne sredine upozorava na veliku štetnost i pogubne posledice paljenja strnjike na njivama, i podseća na neophodnost primene efikasnih, korisnih i sigurnih metoda zaoravanja žetvenih ostataka.
Podsećamo da loša praksa paljenja strnjike kao zastarelog načina uklanjanja žetvenih ostataka predstavlja veliki rizik po život i zdravlje građana i imovinu, nanosi velike štete poljoprivredi, životnoj sredini i prirodi. Ovako uklanjanje strnjike zakonom je zabranjeno i kvalifikuje se kao krivično delo, a za počinioce su previđene visoke novčane kazne.
Spaljivanjem strnjike ne smanjuje se samo kvalitet zemljišta, već se požar neretko proširi na okolinu uništavajući čitave ekosisteme, ugrožavajući lovnu divljač, divlje biljne i životinjske vrste, devastirajući zaštićena područja.
Štetu od paljenja strnjike, obala i suve trave, nemoguće je iskazati u novcu. To je šteta koja je naneta zemljištu, uništena je njena plodnost, a sa druge strane ono što se zapali može se iskoristiti na druge načine. Tehnologija je danas napredovala pa se sa većih površina ostaci mogu iskoristiti za pravljenje bio peleta, usitnjavanjem i zaoravanjem ostataka poboljšava se kvalitet zemljišta, može se napraviti kompost.
Taj lagerovani otpad dovoljno je poprskati rastvorom plavog kamena ili kreča i to je dovoljno da bi se strulilo, a potom se to može pomešati sa ureom i to će se sve brzo razložiti. Tako se praktično dobija đubrivo koje poljoprivrednici imaju na svojoj njivi i u periodu od dve godine imaće đubrivo odličnog kvaliteta.
Zaoravanjem takvog komposta ili stajnjaka, bitno se poboljšava kvalitet zemljišta. Кompost koji se napravi od lišća iz voćnjaka, odličan je za manje bašte ili plastenike, ali i za veće parcele. Danas postoje tehnoloije da se dobija organsko đubrivo, jer kako su nam potrebni obnovljivi izvori energije, tako je bitno i iskoristiti ono što već imamo za pravljenje đubriva.
Paljenje strnjike koje se još uvek primenjuje u Srbiji kao nedozvoljen način uklanjanja žetvenih ostataka sa njiva, predstavlja visok bezbednosni rizik i nosi višestruke štetne posledice, zbog čega Ministarstvo zaštite životne sredine, Ministarstvo poljoprivrede, šumarstva i vodoprivrede, i Ministarstvo unutrašnjih poslova, uz podršku Globalnog fonda za životnu sredinu – GEF i Programa Ujedinjenih nacija za razvoj – UNDP, realizuju kampanju širom Srbije sa apelom da se NE PALI STRNJIКA.
Ostavi svoj komentar